Sulejman Çelebi

Sulejman Çelebi

Sułtan osmański
Okres	od 1402 do 1410/1411
Poprzednik	Bajazyd I Błyskawica
Następca	Musa, Mehmed I
Dane biograficzne
Dynastia	Osmanowie
Data urodzenia	ok. 1377
Data śmierci	1410/1411
Ojciec	Bajazyd I Błyskawica

Sulejman Çelebi (ur. ok. 1377 r., zm. 1410 lub 1411) – sułtan osmański w latach 1402–1410/1411.

Życiorys

Sulejman był najstarszym synem sułtana Bajazyda I Błyskawicy. W 1402 r. podczas zakończonej klęską bitwy pod Ankarą jego ojciec został wzięty do niewoli przez Tamerlana (zmarł w niej w następnym roku). Sulejman zbiegł wówczas z pola bitwy do Bursy, a następnie do Adrianopola i ogłosił się nowym sułtanem. Nie zdołał jednak przejąć władzy w całym imperium osmańskim z powodu oporu swoich młodszych braci, Isy, Mehmeda oraz Musy, którzy opanowali rozległe jego obszary w Anatolii. Co więcej, odpierając atak węgierski Sulejman dopuścił też do utraty Bursy; zasięg jego władzy ograniczał się wówczas tylko do europejskiej części imperium – Rumelii.

W tej sytuacji sprzyjający zresztą chrześcijanom Sulejman sprzymierzył się w 1403 r. z cesarzem bizantyjskim Manuelem II Paleologiem. Zrezygnował z oblężenia Konstantynopola prowadzonego od lat przez swego ojca, a nawet oddał Janowi Paleologowi Saloniki. Wkrótce potem na jego dwór zbiegł Isa, wyparty z Bursy przez Musę. Sulejman wysłał go z powrotem do Anatolii. Tym razem w swojej służbie, a gdy Isa poległ, sam wyruszył w celu pokonania Mehmeda oraz Musy (1404). Odnosił tam kolejne sukcesy, zdobywając Bursę, Izmir i Ankarę. Mehmed zdołał jednak wysłać Musę do Rumelii, gdzie ten, mając wsparcie hospodara wołoskiego Mirczy Starego oraz wykorzystując niezadowolenie ludności oraz urzędników z twardych rządów Sulejmana i jego arogancji, odnosił coraz większe sukcesy. Sulejman powrócił do europejskiej części imperium, jednak jego wojska zostały przez Musę rozgromione, a sam Sulejman zginął podczas ucieczki do Konstantynopola (1410 lub 1411).

Bibliografia

• Peter F. Sugar: Southeastern Europe under Ottoman Rule, 1354-1804. Seattle: University of Washington Press, 1977, s. 24-27, seria: A History of East Central Europe. 5. ISBN 0-295-95443-4. [dostęp 2009-08-07]. (ang.).
• Stanford J. Shaw: History of the Ottoman Empire and modern Turkey. T. 1: Empire of the Gazis. The Rise and the Decline of Ottoman Empire 1280–1808. Cambridge: Cambridge University Press, 1977, s. 35–38. ISBN 0-521-29163-1. (ang.).
• Warren T. Treadgold: A history of the Byzantine State and Society. Stanford: Stanford University Press, 1997, s. 789–791. ISBN 0-8047-2421-0. [dostęp 2009-08-07]. (ang.).
• H.J. Kissling i inni: The Muslim World. A Historical Survey. T. 3: The Last Great Muslim Empires. Markus Wiener Publishers, 1969, s. 13–14. ISBN 1-55876-112-8. [dostęp 2009-08-11]. (ang.).