Szebeka

Ten artykuł od 2019-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Szebeka – statek żaglowo-wiosłowy o 2-3 masztach z ożaglowaniem łacińskim, popularny w basenie Morza Śródziemnego od XVII do XIX wieku.

Wczesne szebeki, pochodne od wiosłowej galery, posiadały 30-40 par wioseł, później ich liczbę zmniejszono do 9-10. Duża zwrotność, szybkość i stosunkowo silne uzbrojenie (24-28 dział), a także możliwość uniezależnienia od wiatru, wpłynęły na znaczne rozpowszechnienie tego typu żaglowca wśród śródziemnomorskich piratów i korsarzy. Ze względu na niewielką ładowność szebeki miały ograniczony promień działania, operując zwykle w niewielkiej odległości od lądu. Wykorzystywano je w celach zarówno wojennych, jak handlowych.