Szkatuła Królewska

Szkatuła Królewska

Szkatuła Królewska – hebanowa skrzynia wykonana w 1800 dla Izabeli Czartoryskiej w celu przechowywania w niej pamiątek po monarchach polskich, zrabowana przez Niemców w 1939.

Historia

Świątynia Sybilli w Puławach (2007)

Szkatuła Królewska była najważniejszym elementem wyposażenia Świątyni Sybilli w Puławach. Ustawiona była w eksponowanym miejscu tego muzeum na granitowym postumencie i przykryta tkaniną z adamaszku. W jej wnętrzu księżna Izabela Czartoryska przechowywała pozyskane przez siebie na początku XIX w. przedmioty, które stanowiły historyczne pamiątki po królach polskich.

W 1830 skrzynia została wywieziona do Sieniawy, a po upadku powstania listopadowego za sprawą księcia Adama Jerzego Czartoryskiego trafiła do Paryża i była przechowywana w hôtelu Lambert.

Pod koniec XIX w. Szkatuła Królewska znalazła się w zbiorach Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie. Nie była jednak wystawiana. W tym czasie część jej zawartości została przekazana przez Czartoryskich na Wawel oraz do zbiorów Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W przededniu wybuchu II wojny światowej Szkatuła Królewska wraz z innymi dziełami sztuki z kolekcji Czartoryskich została wywieziona i ukryta w skrytce w jednej z oficyn pałacu Czartoryskich w Sieniawie. Tam we wrześniu 1939 została odszukana i zrabowana przez żołnierzy niemieckich. Jej dalsze losy nie są znane.

Opis Szkatuły Królewskiej

Szkatuła była wykonana z drewna hebanowego, okuta złoceniami, ornamentowana i wysadzana szlachetnymi i półszlachetnymi kamieniami. W środku skrzyni o wymiarach 49 × 34 x 27 cm znajdowały się cztery szuflady podzielone na przegródki obite zielonym aksamitem. Na wieku i czterech bokach szkatuły widniał napis: PAMIĄTKI POLSKIE ZEBRAŁA IZABELA CZARTORYSKA ROKU 1800. ZROBIŁ JANNASCH W WARSZAWIE.

Zawartość Szkatuły Królewskiej

W 1939 w skrzyni znajdowały się[1]:

  • Emaliowana bombonierka
  • Emaliowana i pozłacana broszka z miniaturą króla Augusta III Sasa,
  • Dewizka do zegarka króla Stanisława Augusta Poniatowskiego z jedwabiu i złota z gemmą
  • Dwa złote zapięcia od bransolet, jedno z wizerunkiem królowej Marii Leszczyńskiej, drugie z popiersiem króla Stanisława Leszczyńskiego
  • Jałmużniczka królowej Marii Leszczyńskiej z aksamitu, haftowana jedwabiem i złotem
  • Kamea przedstawiająca profil króla Stanisława Augusta
  • Kamea koralowa z popiersiem króla oprawiona w srebrnej podstawce
  • Kamea z portretem króla Augusta III
  • Kamea ze Snopkiem Wazów i monogramem Władysława IV
  • Dwa klucze: większy żelazny, mniejszy z żelaza i brązu
  • Klucz szambelański z orłem polskim z brązu, złocony.
  • Krzyż na łańcuchu Anny Jagiellonki rytowany i cyzelowany, złoty z szafirami
  • Krzyż pektoralny Zygmunta Starego na złotym łańcuchu ozdobiony jaspisami
  • Krzyżyk orderowy z emalii
  • Krzyżyk pektoralny Zygmunta Augusta ze złota ozdobiony perłami
  • Krzyżyk pektoralny Zygmunta III.
  • Łańcuch Jana Kazimierza z przełomu XVI i XVII wieku
  • Złoty łańcuch Konstancji Austriaczki z przełomu XVI i XVII wieku
  • Łyżka – sztuciec podróżny króla Jana III Sobieskiego
  • Miniatura „Madonna z Dzieciątkiem” Marii Ludwiki z XVII wieku
  • Ozdobny złoty medalion z popiersiem Zygmunta III
  • Miniatura portretowa dwustronna; na awersie Władysław IV, na rewersie królowa Maria Ludwika
  • Złoty naszyjnik Marii Ludwiki wysadzany kamieniami szlachetnymi
  • Srebrna oprawa modlitewnika „Godzinek” Marii Ludwiki Gonzagi
  • Order Złotego Runa na łańcuchu Władysława IV, wykonany ze złota i srebra
  • Order Lotaryński ustanowiony przez króla Stanisława Leszczyńskiego
  • Sprzączka do ładownicy w kształcie tarczy z orzełkiem wykonana z mosiądzu i srebra
  • Srebrny pas królowej Marii Leszczyńskiej wykonany metodą trybowania
  • Trzy pierścienie Władysława IV, dwa złote z diamentami i turkusami oraz srebrny sygnet
  • Złoty pierścień Zygmunta Starego z diamentem
  • Popiersie króla Augusta III, dwa popiersia króla Augusta II, popiersie króla Stanisława Leszczyńskiego (miniatury)
  • Tabakierka ze srebra i kości słoniowej
  • Różaniec „po królowej Leszczyńskiej” wykonany z drewna, srebra i perłowca
Jedna z dwóch szkatułek królowej Bony, wieko (1939)

Szczegółowy opis przedmiotów z uwzględnieniem miejsca zajmowanego w szkatule zawiera artykuł Ewy Czepielowej i Zdzisława Żygulskiego jun. pt. „Losy szkatuły królewskiej z Puławskiej Świątyni Sybilli” w kwartalniku wydawanym na zlecenie Ośrodka Ochrony i Konserwacji Zabytków Cenne, Bezcenne, Utracone nr 2/98[2].

Zobacz też

Zobacz multimedia związane z tematem: Szkatuła Królewska

Przypisy

  1. Spis zrobiony na podstawie katalogu znajdującego się na stronie internetowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego: Obiekty utracone w wyniku II wojny światowej. [dostęp 2008-05-04]. (pol.).
  2. „Cenne, Bezcenne, Utracone”. Nr2/98, 1998. Barbara Kobielska red. prowadząca. Warszawa: Pagina. (pol.).  ISSN 1428-6467

Linki zewnętrzne

  • Zaginione dzieła sztuki
  • Tajemnica Szkatuły Królewskiej. eksplorator.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)].
  • Szkatuła Królewska