Tarcie spoczynkowe

Ten artykuł od 2018-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Tarcie spoczynkowe (statyczne) – tarcie zewnętrzne występujące między dwoma ciałami, gdy nie przemieszczają się względem siebie.

Siła tarcia równoważy siłę działającą na ciało. Maksymalna siła tarcia jest proporcjonalna do siły, z jaką ciało naciska na podłoże:

${\displaystyle T=N\cdot \mu ,}$

gdzie:

${\displaystyle T}$ – maksymalna siła tarcia,

${\displaystyle N}$ – nacisk,

${\displaystyle \mu }$ – współczynnik tarcia statycznego zależny od materiałów, z jakich są wykonane ciała.

Siła inicjująca ruch musi przekroczyć wartość ${\displaystyle T,}$ aby wprawić ciało w ruch.

Zobacz też

• tarcie ruchowe