Théodore Chevignard de Chavigny
 |
| Data i miejsce urodzenia | 3 kwietnia 1687
Beaune |
| Data śmierci | 1771 |
| Francuski ambasador w Portugalii |
| Okres | od 1740
do 1745 |
| francuski ambasador w Elektoracie Bawarii |
| Okres | od 1745
do 1746 |
 | Multimedia w Wikimedia Commons | |
Anne-Théodore Chevignard de Chavigny (ur. 3 kwietnia 1687, zm. 1771) – francuski dyplomata i polityk.
Syn prokuratora (procureur au grenier à sel) w mieście Beaune, został merem swojego miasta i sekretarzem księcia Burgundii. Théodore Chavignard zwany Chavigny, spowodował skandale na dworze królewskim, zanim został wysłannikiem do Francji i Holandii i rozpoczął błyskotliwą karierę dyplomatyczną. Protegował go kardynał Guillaume Dubois. Dowiódł swych talentów negocjatora w Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Danii i Portugalii, lecz pozostał przede wszystkim specjalista od spraw niemieckich. Louis de Rouvroy, książę de Saint-Simon nienawidził go i gardził nim, Chavigny miał za to uznanie Voltaire’a. Szwajcarski uczony Albrecht von Haller korespondował z nim.
Poseł w Genui od 1720 roku, następnie w 1722 przeniesiony na placówkę w Madrycie. W 1727 asystował przy obradach sejmu Rzeszy w Ratyzbonie. Jego mentorem był minister Germain Louis Chauvelin.
Chavigny odwiedził Londyn już w misji dyplomatycznej w 1723, a następnie w roku 1731, kiedy to kontaktując się z opozycją (Torysi) i wywołał zaniepokojenie brytyjskiego rządu, na którego czele stał wówczas Wig Robert Walpole.
W 1737 Chavigny był francuskim posłem w Danii, w 1740 w Lizbonie, w 1743 we Frankfurcie, a w 1745-1746 w Monachium, skąd pośredniczył w rozmowach dworu wiedeńskiego z wersalskim. W obu misjach towarzyszył mu Charles Gravier de Vergennes. w 1753 został ambasadorem w Szwajcarii.
Anne-Théodore Chevignard de Chavigny zmarł jako hrabia de Toulongeon. Charles Gravier de Vergennes był synem Marie-Françoise Chevignard, krewnej dyplomaty. Brat Graviera Jean Gravier poślubił inną damę o nazwisku Chevignard, siostrzenicy i spadkobierczyni ambasadora, Jeanne-Claude de Chavigny.
Linki zewnętrzne
- Korrespondenten Albrecht von Hallers. haller.unibe.ch. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-25)].
- Correspondance littéraire
- Chavigny w Books Google Search
- Victor Claude Alexandre de Faneau (1624)
- Henri de Gournay de Marcheville (1626)
- Hercule de Charnacé (1631)
- Jean de Beaumont, sieur de Saint-Étienne (1632)
- Nicolas de Ramezay d’Orsonville (1639)
- Henri Lambert, de Tracy i d’Herbigny (1647)
- François Cazet de Vautorte (1649)
- Jerzy Chrystian (landgraf Hesji-Homburg) (1656)
- Pierre Caillet du Theil (1668)
- Robert de Gravel (1669–1672)
- François-Marie de l’Hospital, książę de Vitry (1672, 1677)
- Denis de La Haye-Vantelet (1675)
- de Pas de Feuquières (1676)
- César d’Estrées (1677)
- Bethoulet de Fromentean, hrabia de La Vauguyon (1679)
- Charles Colbert de Croissy (1679)
- Charles de Créquy (1680)
- Armand-Jean du Plessis de Richelieu i Denis de La Haye-Vantelet (1680)
- Gédéon Dumetz de Montmartin (1681)
- Charles F. de Caradas Héron (1686)
- Claude de Villars (1687)
- Gombaut (1688)
- Claude de Villars (1688)
- Simon Arnaud de Pomponne (1699)
- Nicolas de Chastenet de Puységur (1701)
- Jean-Baptiste Colbert de Torcy (1701)
- Louis Gaspard de Ricous (1701–1704)
- Pierre Rouillé de Marbeuf (1704)
- Jean-Pierre, hrabia La Marck (1711–1714)
- Jean-Baptiste de Johanne de la Carre de Saumery i M. Freischmann (1715)
- Jean-Baptiste-François Desmaretz de Maillebois (1726)
- Charles Louis Auguste Fouquet de Belle-Isle i M. Rezac (1731)
- Marc de Beauveau-Craon (1741)
- Charles Louis Auguste Fouquet de Belle-Isle (1742)
- François-Joachim Potier, książę de Gesvres (1742)
- Jacques-François Blondel (1742)
- Daniel-François, hrabia de Gelas-Voisins, wicehrabia de Lautrec (1743)
- Théodore Chevignard de Chavigny, Maximilian-Emmanuel Bavière (1745–1746)
- M. Renaud (1745)
- Louis François Armand du Plessis, książę de Richelieu (1746)
- François de Baschi (1748)
- Hubert de Folard (1755)
- Louis-Gabriel du Buat-Nançay (1756)
- Charles-Louis Joachim de Chastellier-Dumesnil (1757)
- François Barbé-Marbois, Louis Antoine Chalgrin (1776)
- Anne-César de La Luzerne (1777–1778)
- Thadée Humphrey, hrabia O’Dunne i M. Helfflinger (1779)
- Louis Cachet de Montézan (1780–1789)
- Jean-François Chalgrin (1782)
- Frédéric Flamen d’Assigny (1792)
- Charles Jean Marie Alquier (1798–1799)
- Théobald Bacher (1800)
- Antoine-René-Charles La Forest (1803)
- Louis Guillame Otto (1804)
- Louis de Narbonne (1810)
- Pierre-François-Jean Bogne de Faye (1811)
- de Mercy-Argenteau (1812)
- Jules Auguste de Polignac (1815 i 1816 wzgl. 1814–1816)
- Augustin Pelletier comte du Lagarde (1817 wzgl. 1816–1820)
- Louis Toussaint de la Moussaye (1821–1827)
- vicomte de Ségur-Montaigne (?)
- Marie du Gueulluy de Rumigny (1828, wzgl. 1827–1832)
- Charles de Bresson (1832–1833)
- Alfred de Vaudreuil (1833–1834)
- Charles Amable de Bourgoing (1835–1849)
- Armand Lefèbvre (1848–1850)
- Edouard Antoine Thouvenel (1850–1851)
- Louis de Méneval (1852–1860)
- de Bonneville (1860–1861)
- Edmé comte de Reculot (1861–1864)
- Méloizes-Fresnoy (1864–1867)
- Jérôme Paul de Cadore Nompère de Champagny (1867–1870)
- Edouard Alphonse de Lefèbvre de Béhaine (1871–1880)
- Louis Lannes de Montebello (1880–1882)
- Felix Mariani (1882–1888)
- Charles Claude Barrière (1888–1896)
- Jules Henrys d’Aubigny (1897–1904)
- Alfred Chilhaud Dumaine (1905–1907)
- René Joseph Adrien Bougarel (1907–1909)
- Henry Allizé (1909–1914)
- Emile Dard (1920–1924)
- Charles Francois de Paule Lefevre d’Ormesson (1924–1933)
- Aimé Leroy (1933–1934)
|
Ambasadorowie Francji w Hiszpanii
Ambasadorowie Francji w Wielkiej Brytanii
