Ulica Sieradzka w Piotrkowie Trybunalskim

Ulica Sieradzka
Centrum
Ilustracja
Widok ze skrzyżowania z ul. Rycerską w stronę Rynku Trybunalskiego
Państwo

 Polska

Miejscowość

Piotrków Trybunalski

Długość

ok. 140 m

Plan
Plan przebiegu ulicy
Przebieg
0 Rynek Trybunalski / ul. Rwańska
76 m ul. Rycerska
140 m Plac Kościuszki
Położenie na mapie Piotrkowa Trybunalskiego
Mapa konturowa Piotrkowa Trybunalskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ulica Sieradzka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Sieradzka”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Ulica Sieradzka”
Ziemia51°24′30,7″N 19°41′39,0″E/51,408540 19,694180
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Sieradzka – ulica na Starym Mieście w Piotrkowie Trybunalskim.

Opis

Ulica Sieradzka biegnie od Rynku Trybunalskiego do Placu Tadeusza Kościuszki[1]. Długość ulicy wynosi około 140 metrów[1]. Ulica należy do najstarszych ulic w Piotrkowie i jest częścią układu urbanistycznego Starego Miasta, który ukształtował się w XIII/XIV wieku[2].

Nazwa ulicy pochodzi od nazwy miasta Sieradz[3]. Nazwa ulicy Sieradzka została wymieniona na najstarszym planie Piotrkowa z 1786[4]. W przeszłości ulica prowadziła do Bramy Sieradzkiej w murach miejskich Piotrkowa[5].

Ulica pojawiła się m.in. w filmach: Życie raz jeszcze (1965), Święta wojna (1965), Vabank (1982)[6]. Kamienica przy ul. Sieradzkiej 5 / Placu Kościuszki 6, nazywana potocznie „Złotym Rogiem”, pojawiła się kilkukrotnie w filmie Vabank jako siedziba Banku Kramera[7]. Również w filmie Vabank w kamienicy przy ul. Sieradzkiej 8 w ówczesnych wnętrzach Biura Wystaw Artystycznych kręcono scenę napadu na jubilera, otwierającą film[7].

  • Rekonstrukcja układu ulic w Piotrkowie w XVI w.
    Rekonstrukcja układu ulic w Piotrkowie w XVI w.
  • Ulica Sieradzka około 1910–1915
    Ulica Sieradzka około 1910–1915
  • Kamienica występująca w filmie Vabank jako Bank Kramera
    Kamienica występująca w filmie Vabank jako Bank Kramera
  • Ławeczka upamiętniająca film Vabank
    Ławeczka upamiętniająca film Vabank

Zabytki

Ulica wraz z całym układem urbanistycznym Starego Miasta wpisana jest do rejestru zabytków pod numerem 89-IX-35 z 24.07.1948, z 1.02.1962 i z 23.02.2004[8].

Do rejestru zabytków wpisane są budynki[8]:

  • nr 1 (Rwańska 2) – dom, XVII, XVIII, w.
  • nr 2 (Rynek Trybunalski 2) – kamienica
  • nr 4 – dom, XIX w.
  • nr 5 (Plac Kościuszki 6) – kamienica, 1880
  • nr 6 (Rycerska 10) – dom, XIX w.
  • nr 8 (Szewska 5) – kamienica z oficyną, 3. ćw. XIX w.

Do gminnej ewidencji zabytków miasta Piotrkowa Trybunalskiego, oprócz obiektów z rejestru zabytków, są też wpisane budynki[9]:

  • nr 3 (Rycerska 8) – kamienica
  • nr 5 (Rycerska 5) – kamienica
  • nr 10 (Plac Kościuszki 7) – kamienica

Przypisy

  1. a b Mapy Google. [dostęp 2012-12-23].
  2. Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 14.
  3. Piotrków Trybunalski i okolice 2008 ↓, s. 73.
  4. Atlas historyczny Polski 1998 ↓, s. 92.
  5. Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 18.
  6. Najbardziej filmowe miejsca w Piotrkowie. Piotrków Filmowy. [dostęp 2019-12-29].
  7. a b Kwinto, Duńczyk i Złoty Róg czyli „Vabank” w Piotrkowie. Piotrków Filmowy. [dostęp 2019-12-29].
  8. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 [dostęp 2019-12-19] .
  9. Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 35–36.

Bibliografia

  • Atlas historyczny Polski. Województwo sieradzkie i łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Część II Komentarz Indeksy. Henryk Rutkowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Historii PAN, 1998. ISBN 83-86301-75-9.
  • Gminny program opieki nad zabytkami gminy miasta Piotrków Trybunalski na lata 2015–2018, Dziennik Urzędowy Województwa Łódzkiego, 2014 .
  • Piotrków Trybunalski i okolice. Przewodnik turystyczny. Piotrków Trybunalski – Łódź: Urząd Miasta Piotrkowa Trybunalskiego; Regionalna Organizacja Turystyczna Województwa Łódzkiego, 2008. ISBN 978-83-927264-4-9.