Włodzimierz Samoliński
| 2 i 3/10 zwycięstwa | |
 | |
 porucznik pilot | |
| Data i miejsce urodzenia | 14 października 1916 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 26 września 1940 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Formacja | |
| Jednostki | 2 pułk lotniczy |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    | |
Włodzimierz Michał Czech Samoliński (ur. 14 października 1916 w Poznaniu, zm. 26 września 1940) – porucznik pilot Wojska Polskiego, uczestnik bitwy o Anglię, kawaler Virtuti Militari.
Życiorys
W Grudziądzu ukończył szkołę wstępną im. Jachowicza, następnie przez cztery lata uczył się w tamtejszym gimnazjum klasycznym i przeszedł do gimnazjum humanistycznego. W 1936 roku jego rodzina przeniosła się do Poznania, gdzie w 1935 roku zdał egzamin maturalny w Gimnazjum im. Adama Mickiewicza. 20 września 1935 roku rozpoczął trzymiesięczne przeszkolenie w Batalionie Szkolnym Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie[1].
3 stycznia 1936 roku został skierowany do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, którą ukończył z 24 lokatą. 15 października 1938 roku został przydzielony do 2 pułku lotniczego w Krakowie[2].
W momencie wybuchu II wojny światowej służył w 122 eskadrze myśliwskiej. W jej składzie przeszedł szlak bojowy na trasie Zaolzie-Aleksandrowice-Bielsko i zasadzka w Rudnikach[3].
2 września obsługiwał stanowisko naprowadzania dywizjony zlokalizowane w Tyńcu. Dzięki jego poleceniom dywizjon przechwycił nieprzyjacielską wyprawę bombową i zestrzelił dwie maszyny Luftwaffe. 3 września odleciał z dywizjonem w rejon Dęblina. 8 września wykonał długi lot na rozpoznanie linii Wisły na dystansie 450 km[4]. Po agresji ZSRR na Polskę przeleciał z dywizjonem do Czerniowiec w Rumunii. Udało mu się uniknąć internowania i 15 października odpłynął na pokładzie greckiego statku „St. Nicolaus” w kierunku Francji. 30 października dotarł do Marsylii, skąd trafił do polskiej bazy lotniczej w Lyon-Bron. 23 stycznia 1940 przybył do Wielkiej Brytanii, wstąpił do Polskich Sił Powietrznych i otrzymał numer służbowy RAF 76709[5]. Został skierowany na kurs pilotażu do Redhill a następnie do 6 Operational Training Unit (OTU). 23 czerwca 1940 otrzymał przydział do 253 dywizjonu myśliwskiego RAF stacjonującego w Sutton Bridge i w jego składzie wziął udział w bitwie o Anglię[6]. Pierwszy lot operacyjny wykonał 3 sierpnia, jednak nie nawiązał kontaktu z nieprzyjacielem[7]. 30 sierpnia uzyskał pewne zestrzelenie Messerschmitta Bf 110[8]. 4 września zaliczono mu pewne zniszczenie kolejnego Bf 110[9]. 11 września zaliczono mu częściowe zwycięstwo – 3/10 Do 215[10].
Zginął podczas lotu bojowego 28 września 1940, jego Hawker Hurricane (nr seryjny V7470) w locie nurkowym zderzył się z powierzchnią morza[2]. Podczas bitwy o Anglię wykonał 39 lotów bojowych, podczas których dziewięciokrotnie nawiązał kontakt bojowy z nieprzyjacielem[10]. Na liście Bajana został sklasyfikowany na 165. pozycji[11].
Ordery i odznaczenia
Za swą służbę otrzymał odznaczenia[12]:
- Krzyż Srebrny Virtuti Militari 8987 (pośmiertnie),
- Krzyż Walecznych (za kampanię wrześniową)[13],
- Medal Lotniczy,
- Polowa Odznaka Pilota.
Przypisy
- ↑ Skrzydlata Polska 1973 ↓, s. 6.
- ↑ a b Pawlak 2009 ↓, s. 187.
- ↑ Pawlak 1991 ↓, s. 73.
- ↑ Łydżba 2012 ↓, s. 174.
- ↑ Krzystek 2012 ↓, s. 503.
- ↑ Zieliński, Matusiak, Gretzyngier 2015 ↓, s. 218.
- ↑ Sojda, Śliżewski, Hodyra 2016 ↓, s. 133.
- ↑ Sojda, Śliżewski, Hodyra 2016 ↓, s. 255.
- ↑ Sojda, Śliżewski, Hodyra 2016 ↓, s. 298.
- ↑ a b Sojda, Śliżewski, Hodyra 2016 ↓, s. 675.
- ↑ Lista Bajana. Polskie Siły Powietrzne w II wojnie światowej. [dostęp 2021-12-07]. (pol.).
- ↑ Samoliński Włodzimierz Michał. Personel Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii 1940-1947. [dostęp 2021-12-05]. (pol.).
- ↑ Łydżba 2012 ↓, s. 216.
Bibliografia
- Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- Łukasz Łydżba: Krakowski III/2 Dywizjon Myśliwski. Poznań: Wydawnictwo "Vesper", 2012, seria: Dywizjony myśliwskie września 1939. ISBN 978-83-7731-109-7. OCLC 820392316.
- Jerzy Pawlak: Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939. Warszawa: Retro-Art, 2009. ISBN 83-87992-22-4. OCLC 69472829.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1991. ISBN 83-206-0795-7. OCLC 830072566.
- Grzegorz Sojda, Grzegorz Śliżewski, Piotr Hodyra: Ci cholerni Polacy! : Polskie Siły Powietrzne w Bitwie o Anglię. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Alma-Press, 2016. ISBN 978-83-7020-625-3. OCLC 1004941915.
- Józef Zieliński, Wojtek Matusiak, Robert Gretzyngier: Polscy lotnicy w Bitwie o Anglię. Warszawa: Bellona, 2015. ISBN 978-83-11-13984-8. OCLC 924759692.
- Mała Encylopedia lotników polskich. „Skrzydlata Polska”. 5/1973, 4 lutego 1973. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
