Wajupurana

Wajupurana (sanskryt: वायुपुराण, trl. Vāyupurāṇa) – hinduistyczny tekst religijny, jedna z osiemnastu wielkich puran (mahapurana). Tytuł zawiera imię boga Waju. Przynależy do nauk śiwaizmu. Powstanie dzieła datuje się na V lub VI wiek^[1].

Treść Wajupurany obejmuje następującą tematykę:

okresy czasu kalpa i juga
opis stworzenia świata materialnego
geografia
sztuka śpiewu
architektura^[2]
joga śiwaicka (o deistycznym poglądzie)^[3], bliska Paśupatom.

Przypisy

↑ Klaus Mylius: Historia literatury staroindyjskiej. Leon Żylicz (tłum.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2004, s. 124, seria: Literatury orientalne. ISBN 83-88938-68-1.
↑ Klaus Mylius: Historia literatury staroindyjskiej. Leon Żylicz (tłum.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2004, s. 256, seria: Literatury orientalne. ISBN 83-88938-68-1.
↑ Waju, Przemysław Piekarski (tł.). W: Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red. nauk.). Wyd. 1. T. 2. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1998, s. 344, seria: Słowniki Encyklopedyczne „Książnicy”. ISBN 83-7132-370-0.