Wincenty Tymieniecki

Wincenty Tymieniecki
Ilustracja
In sudore vultus
W pocie czoła
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1871
Piotrków Trybunalski

Data i miejsce śmierci

10 sierpnia 1934
Łódź

Biskup diecezjalny łódzki
Okres sprawowania

1921–1934

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

6 stycznia 1895

Nominacja biskupia

11 kwietnia 1921

Sakra biskupia

29 czerwca 1921

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 czerwca 1921

Konsekrator

Aleksander Kakowski

Współkonsekratorzy

Stanisław Zdzitowiecki
Henryk Przeździecki

Współkonsekrowani biskupi
Kazimierz Tomczak 3 kwietnia 1927
Włodzimierz Jasiński 5 października 1930
Józef Gawlina 19 marca 1933
Grób biskupa Wincentego Tymienieckiego w krypcie katedry łódzkiej
Tablica upamiętniająca biskupa Wincentego Tymienieckiego w obejściu archikatedry łódzkiej

Wincenty Tymieniecki (ur. 3 kwietnia 1871 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 10 sierpnia 1934 w Łodzi) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny łódzki w latach 1921–1934.

Życiorys

Urodził się 3 kwietnia 1871 w Piotrkowie Trybunalskim[1]. W 1891 wstąpił do seminarium duchownego w Warszawie, a 6 stycznia 1895 otrzymał święcenia kapłańskie. Najpierw posługiwał w Skierniewicach. Stąd, jako wikariusz, skierowany ok. połowy listopada 1895 r. do parafii Podwyższenia Świętego Krzyża w Łodzi[2].

W czasie I wojny światowej został wiceprezesem Komitetu Niesienia Pomocy Biednym w Łodzi[3], był pełnomocnikiem Obywatelskiego Komitetu Wykonawczego Obrony Państwa na miasto Łódź i wiceprzewodniczącym Obywatelskiego Komitetu Obrony Państwa na województwo łódzkie w 1920[4].

Od czasu powołania diecezji łódzkiej 10 grudnia 1920 pełnił funkcję wikariusza generalnego. Bullą papieską z 11 kwietnia 1921 został powołany na pierwszego biskupa diecezjalnego diecezji łódzkiej. Sakrę biskupią przyjął 29 czerwca 1921. Konsekrował go kardynał Aleksander Kakowski[potrzebny przypis]. Na zawołanie biskupie przyjął słowa „In sudore vultus” (W pocie czoła)[5]. Zorganizował kurię, seminarium duchowne, sąd kościelny oraz kapitułę katedralną. Rozwinął działalność charytatywną i oświatową wśród robotników.

Został pochowany w krypcie łódzkiej katedry.

Odznaczenia, upamiętnienie

Dekretem z 2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[6].

Otrzymał również Złotą Odznakę Honorową Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia[7].

Jego imieniem nazwano dawną ulicę Emilii w Łodzi[8].

Przypisy

  1. P. Zwoliński. Biskup Wincenty Tymieniecki i jego inicjatywy społeczno-dobroczynne – przyczynek do biografii. „Łódzkie Studia Teologiczne”. 17, s. 447, 2008. ISSN 1231-1634. [dostęp 2021-06-12].  W akcie chrztu widnieje data 15 marca 1871 (Skan aktu chrztu; nr 281. genealodzy.pl. [dostęp 2021-06-12].), podawana jest również data 19 marca 1871 (P. Nitecki: Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000, kol. 457. ISBN 83-211-1311-7.).
  2. Z miasta i Okolic. Zmiany w duchowieństwie. „Tydzień”. Rok XXIII (nr 48), s. 3, 1895-12-13. M. Dobrzański (red.). Petroków (Piotrków Trybunalski): M. Dobrzański. [dostęp 2016-10-02].  [Datę wydania gazety wydrukowano błędnie jako 1 (13) Grudnia 1895 r. W rzeczywistości wydanie ukazało się 19 listopada?/1 grudnia 1895]
  3. J.J. Sosnowska J.J., Komitet Obywatelski Niesienia Pomocy Biednym w Łodzi – organizacja, struktura, zadania w początkowym okresie I wojny światowej (1914–1915), „Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku”, T. 20, 2018, s. 68–88, DOI: 10.18778/2080-8313.20.03, ISSN 2450-6796 [dostęp 2019-07-20] .
  4. Obrona państwa w 1920 roku, Warszawa 1923, s. 304.
  5. A. Ziółkowska: Diecezja łódzka i jej biskupi. Łódź: Diecezjalne Wydawnictwo Łódzkie, 1987, s. 23. ISBN 83-85022-00-7.
  6. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 21. [dostęp 2015-04-06].
  7. Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 290. [dostęp 2019-11-11].
  8. Łódź – Ulica Tymienieckiego Wincentego, bp. fotopolska.eu. [dostęp 2022-02-06].

Bibliografia

  • Gronczewska A.. Dobry ojciec łódzkich robotników. 90-lecie archidiecezji łódzkiej. „Kocham Łódź”. nr 106, s. 5, 3 grudnia 2010. 
  • Nitecki P.: Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000, kol. 457. ISBN 83-211-1311-7.
  • Waingertner P.. Biskup „czerwonej” Łodzi. „Dziennik Łódzki”, s. 26, 5–6 kwietnia 2008. 
  • Ziółkowska A.: Diecezja łódzka i jej biskupi. Łódź: Diecezjalne Wydawnictwo Łódzkie, 1987, s. 64. ISBN 83-85022-00-7.
  • Pasterz „polskiego Manchesteru”. Wincenty Tymieniecki (1871–1934). W: M. Budziarek: Łodzianie. Łódź: 2000, s. 32–35.

Linki zewnętrzne

  • Wincenty Tymieniecki [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-12-06]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy
  • VIAF: 300551749
  • PLWABN: 9810624835305606
  • NUKAT: n2011142821
  • WorldCat: viaf-300551749