Zamek w Kiesi
![]() | |||
![]() Baszty zamku (2009) | |||
Państwo |
| ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Kieś | ||
Styl architektoniczny | gotyk | ||
Inwestor | Kawalerowie Mieczowi | ||
Rozpoczęcie budowy | 1207 | ||
Ukończenie budowy | 1209 | ||
Ważniejsze przebudowy | do XVI wieku | ||
Zniszczono | 1703 | ||
Pierwszy właściciel | Kawalerowie Mieczowi | ||
Plan budynku![]() Plan zamku | |||
Położenie na mapie Łotwy ![]() | |||
![]() | |||
| |||
Strona internetowa |
Zamek w Kiesi[2] (łot. Cēsu pils[3]) – zamek zakonny z 1. połowy XIII wieku w Kiesi na Łotwie, rozbudowywany do XVI wieku, zachowany w stanie ruiny, częściowo zrekonstruowany.
Historia
Inicjatorami budowy byli Kawalerowie Mieczowi[4]. Zamek wznoszono w latach 1207–1209[4]. Służył jako siedziba wielkiego mistrza zakonu, a miasto stanowiło stolicę podbitych przez zakon ziem Inflant[4]. Na zamku rezydowało ponad 40 wielkich mistrzów, w tym mistrz zakonu krzyżackiego Wolter von Plettenberg[4].
Twierdza była rozbudowywana i modernizowana do XVI wieku[4]. Uległa znacznemu zniszczeniu podczas wojen w latach 1577–1578 oraz w 1703 roku[4], gdy podczas III wojny północnej zniszczyli go Rosjanie[5]. Stopniowo zamek stał się ruiną[4]. Został częściowo zrekonstruowany[5]. Na miejscu podzamcza wschodniego wzniesiono pałacyk w 1777 roku dla grafa Karla Eberharda von Siewersa(inne języki)[4] (tzw. nowy zamek[6]). Budynek mieści Muzeum Sztuki i Historii Miasta Kieś[6], w którym prezentowane są artefakty archeologiczne z okolic Kiesi[4], jak i znaleziska z terenu samego zamku[6].
Architektura
Twierdza na planie nieforemnego czworoboku z trzeba basztami w narożach i narożną kaplicą była otoczona fosą[5]. Baszty i kaplica były połączone budynkami o trzech kondygnacjach, co tworzyło zamknięty dziedziniec z arkadowymi podcieniami[5]. Dominantą architektoniczną zamku jest duża wieża południowa na planie koła, nakryta stożkowym dachem[4]. Wieża zachodnia na planie koła ma mury o grubości przeszło 4,6 m[4]. Pierwotne wejście prowadziło przez wrota od wschodu, obecnie od południa przez most zwodzony[5].
Zabudowania wschodniego podzamcza nie zachowały się, na ich miejscu stoi pałacyk[4] wzniesiony na rzucie prostokąta, o dwóch kondygnacjach[6]. Zamek i pałacyk otaczają pozostałości murów obronnych, a także park ze Wzgórzem Orzechowym (łot. Riekstu) i małym jeziorem[4].
Galeria
- Zamek w połowie XVI wieku
- Zamek z lotu ptaka (2017)
- Wnętrze (2006)
- Sklepienie gwiaździste w zamku
- Pałacyk
- Park
- Wzgórze Orzechowe
- Jeziorko w parku
Przypisy
- ↑ 392 - Cēsu viduslaiku pils [online], mantojums.lv [dostęp 2024-05-10] .
- ↑ Kieś [online], Zamki znane i nieznane [dostęp 2024-05-10] .
- ↑ Cēsu pils komplekss [online], turisms.cesis.lv [dostęp 2024-05-10] .
- ↑ a b c d e f g h i j k l m JarosławJ. Swajdo JarosławJ. i inni, Litwa, Łotwa, Estonia i obwód kaliningradzki, Polski Przewodnik - Polscy Autorzy, Bielsko-Biała: "Pascal", 2000, s. 232, ISBN 978-83-88355-30-1 [dostęp 2024-05-10] .
- ↑ a b c d e MagdaM. Osip-Pokrywka MagdaM., MirekM. Osip-Pokrywka MirekM., Polskie ślady na Litwie i Łotwie: przewodnik historyczny, Olszanica: Wydawnictwo Bosz, 2016, s. 47, ISBN 978-83-7576-275-4 .
- ↑ a b c d MagdaM. Osip-Pokrywka MagdaM., MirekM. Osip-Pokrywka MirekM., Polskie ślady na Litwie i Łotwie: przewodnik historyczny, Olszanica: Wydawnictwo Bosz, 2016, s. 48, ISBN 978-83-7576-275-4 .
- LNB: 000135520