Juan Manuel de Rosas

Biografija
Juan Manuel de Rosas

Ime pri rođenju	Juan Manuel José Domingo Ortiz de Rosas
Datum rođenja	30. mart 1793.
Mesto rođenja	Buenos Aires, Vicekraljevstvo Río de la Plata (Španska imperija)
Datum smrti	14. mart 1877.
Mesto smrti	Southampton, Ujedinjeno Kraljevstvo Velike Britanije i Irske
Veroispovest	katolik
Supružnik	Encarnación Ezcurra
Potpis
Mandat(i)
Guverner Provincije Buenos Aires
6. decembar 1829. — 5. decembar 1832
Reizbor(i)	7. mart 1835.- 3. februar 1852.
Prethodnik	Juan José Viamonte
Naslednik	Juan Ramón Balcarce
Prethodnik	Manuel Vicente Maza
Naslednik	Vicente López y Planes
uredi

Juan Manuel de Rosas (Buenos Aires, 30. mart 1793. - Southampton, 14. mart 1877.) bio je vojni i politički lider Argentine za turbulentnih vremena koji je kao guverner Provincije Buenos Aires u dva mandata 1829.-1832 i 1835.-1852.^[1] vladao i Argentinskom konfederacijom.

Biografija

Rosas je bio član bogate porodice koja je bila vlasnik nekoliko najvećih rančeva u Argentini. Školovao se u Buenos Airesu, ali je veći dio mladosti proveo na ranču. Vremenom je stekao vlastiti ranč, južno od Rijeke Salado u Provinciji Buenos Aires. Na tom ranču radila je masa njemu odanih gaučosa. Nakon što se 1813. oženio sa Encarnación Ezcurrom pokrenuo je mesnu industriju Los Cerrillos.^[1]

Tadašnji guverner Buenos Airesa pukovnik Manuel Dorrego postavio ga je 1820. za komandanta provincijske milicije. Nakon što je Dorrego svrgnut 1828., Rosas se kao lider federalista usprotivio novoizabranom guverneru unionistu Juanu Lavalleu, i zatražio da se skupština ponovno okupi. Na novoj skupštini održanoj 5. januara 1829. je izabran za guvernera. Iako su ga unionisti žestoko napadali, na tom položaju je ostao 3 godine, dok nije izabran novi guverner.

položaj se vratio 1835. ali pod uvjetom da dobije diktatorske ovlasti^[1], što je u to vrijeme bila moda u Južnoj Americi

Iako se Rosas predstavljao kao federalist u suštini je bio centralist koji je za svoje17-godišnja vladavine vladao kao diktator, [[tiranija|tiranski] gušeći opoziciju.^[1]

Sa položaja ga je svrgnuo bivši saveznik Justo José de Urquiza, koji je kao guverner Provicije Entre Ríos - 1851. okupio koaliciju šarolikih pristaša, kako argentinskih tako i inozemnih iz donedavne Ujedinjene Provincije Río de la Plate. Sa svojom Velikom armijom krenuo je na Buenos Aires i 3. februara 1852. u Bitci kod Caserosa pobjedio Rosasa, koji je uspio pobjeći i skloniti se u Ujedinjeno Kraljevstvo gdje je ostatak života proveo kao farmer.^[1]