Msza c-moll (KV 427)
Msza c-moll KV 427 – msza Wolfganga Amadeusa Mozarta, nazywana Wielką. Należy do najbardziej znanych dzieł muzyki sakralnej.
Msza nazywana jest Wielką dla podkreślenia monumentalnej koncepcji dzieła, widocznej w:
- zewnętrznych jej rozmiarach: rozbudowanych poszczególnych częściach, składających się niejednokrotnie z kilku samodzielnych utworów
- bogactwie środków wyrazu: olbrzymich, 5- i 8-głosowych partiach chóralnych, szerokim wykorzystaniu głosów solowych i instrumentów (zwłaszcza dętych), rozbudowanej partii orkiestry.
Mszę c-moll Mozart pisał w latach 1782/1783, wypełniając złożone ślubowanie, że jeśli Konstancja Weber zostanie jego żoną, skomponuje mszę. Konstancja była także pierwszą wykonawczynią partii solowych - sopranowych, które były komponowane do możliwości jej głosu, a także innych wykonawców. Dzieło pozostawił niedokończone. W 1901 roku Aloys Schmitt dobrał według własnej koncepcji odpowiednie utwory Mozarta, którymi uzupełnił brakujące części mszy. Oryginalnymi ogniwami napisanymi przez Mozarta były: Kyrie, Gloria, Sanctus, Benedictus i pierwsza część Credo (do Et incarnatus est włącznie). Brakowało kolejnych fragmentów Credo (od Crucifixus), Agnus Dei i Dona nobis pacem.
W 2015 roku niemiecki kompozytor Thomas Cornelius skomponował brakujące Agnus Dei, którego premiera odbyła się w katedrze w Stendal[1].
Sam Mozart zaprezentował Mszę c-moll w 1783 roku w Salzburgu, w miejsce brakujących ogniw wprowadzając przypuszczalnie części z wcześniejszych swoich mszy. Natomiast całe fragmenty Mszy c-moll zawarł w pisanej w pośpiechu na zamówienie kantacie Davidde penitente KV 469.
Pod względem stylistyki Msza c-moll jest dziełem niejednolitym, część jest skomponowana do zakresu instrumentów znajdujących się w Salzburgu, brakujące części Mozart uzupełnił wcześniejszymi mszami. Wirtuozowskie fragmenty wokalne, skomponowane z myślą o Konstancji, która była ich pierwszą wykonawczynią w Salzburgu, kontrastują z monumentalnymi partiami chóralnymi. One zresztą stanowią o wartości dzieła, stawiając je w jednym rzędzie z Requiem.
Struktura
- Kyrie (Andante moderato: chór i sopran)
- Gloria: Gloria in excelsis Deo (Allegro vivace: chór)
- —Gloria: Laudamus te (Allegro aperto: sopran II)
- —Gloria: Gratias agimus tibi (Adagio: chór)
- —Gloria: Domine Deus (Allegro moderato: soprany I i II)
- —Gloria: Qui tollis (Largo: chór)
- —Gloria: Quoniam tu solus (Allegro: soprany I i II, tenor oraz chór)
- —Gloria: Jesu Christe (Adagio: chór) - Cum Sancto Spiritu (chór)
- Credo: Credo in unum Deum (Allegro maestoso: chór)
- —Credo: Et incarnatus est (Andante: sopran I)
- Sanctus (Largo: chór)
- Benedictus qui venit (Allegro comodo: chór i kwartet)
Przypisy
- ↑ Nora Knappe: Für die Aufführung der Mozart-Messe in Stendal wurde ein Teil des Werks neu komponiert. Der Domchor probte unter Aufsicht. volksstimme.de, 2015-09-24. [dostęp 2016-04-04]. (niem.).
Zobacz multimedia związane z tematem: Msza c-moll (KV 427) |
Linki zewnętrzne
- Msza c-moll – nuty dostępne w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- p
- d
- e
- Die Schuldigkeit des ersten Gebotes (KV 35)
- Apollo i Hiacynt (KV 38)
- Bastien i Bastienne (KV 50)
- La finta semplice (KV 51)
- Mitridate, re di Ponto (KV 87)
- Ascanio in Alba (KV 111)
- Il sogno di Scipione (KV 126)
- Lucio Silla (KV 135)
- La finta giardiniera (KV 196)
- Il re pastore (KV 208)
- Thamos, Koening der Aegypten (KV 345)
- Zaide (KV 344)
- Idomeneo, Re di Creta (KV 366)
- Uprowadzenie z seraju (KV 384)
- L'oca del Cairo (KV 422)
- Der Schauspieldirektor (KV 486)
- Lo sposo deluso (KV 430)
- Wesele Figara (KV 492)
- Don Giovanni (KV 527)
- Così fan tutte (KV 588)
- Die Zauberflöte (KV 620)
- Łaskawość Tytusa (KV 621)
Symfonie okresu dziecięcego (1764-1771) |
|
---|---|
Symfonie salzburskie (1771-1781) |
|
Późne symfonie (1781-1791) |
|
Sonaty fortepianowe |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Sonaty kościelne |
| ||||
Sonaty na skrzypce i fortepian |
|
Koncerty fortepianowe |
| ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Koncerty na róg |
| ||||||||||||
Koncerty skrzypcowe |
| ||||||||||||
Koncerty fletowe |
| ||||||||||||
Inne koncerty |
| ||||||||||||
Symfonie koncertujące |
|
- Galimathias Musicum (KV 32)
- Kasacja G-dur (KV 63)
- Kasacja B-dur (KV 99)
- Divertimento Es-dur (KV 113)
- Divertimento D-dur (KV 131)
- Divertimento D-dur (KV 136)
- Divertimento H-dur (KV 137)
- Divertimento F-dur (KV 138)
- Divertimento D-dur (KV 205)
- Divertimento F-dur („Lodron”) (KV 247)
- Divertimento D-dur (KV 251)
- Divertimento B-dur (KV 287)
- Divertimento D-dur (KV 334)
- Divertimenta B-dur (KV 439b)
- „Żart muzyczny” F-dur (divertimento na dwa rogi i smyczki) (KV 522)
Kwintety smyczkowe |
|
---|---|
Inne kwintety |
|
Kwartety smyczkowe |
| ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kwartety fletowe |
| ||||||||
Kwartety fortepianowe |
| ||||||||
Inne kwartety |
|
- Serenada D-dur (KV 100)
- Serenada D-dur „Andretter” (KV 185)
- Serenada D-dur „Colloredo” (KV 203)
- Serenada D-dur (KV 204)
- Serenada D-dur („Serenata notturna”) (KV 239)
- Serenada D-dur „Haffnernowska” (KV 250)
- Serenada D-dur (KV 286)
- Serenada D-dur „Trąbka pocztowa” (KV 320)
- Serenada B-dur na 13 instrumentów dętych „Gran Partita” (KV 361)
- Serenada na smyczki Es-dur (KV 375)
- Serenada na smyczki c-moll (KV 388)
- Serenada „Mała nocna muzyka” G-dur (KV 525)
- I: Missa brevis G-dur KV 49 (47d)
- II: Missa brevis d-moll KV 65 (61a)
- III: Msza C-dur (Dominicusmesse) KV 66
- IV: Msza c-moll „Missa solemnis” KV 139 (47a)
- V: Missa brevis G-dur KV 140 (C 1.12)
- VI: Missa brevis F-dur KV 192 (186f)
- VII Msza C-dur „Missa in honorem Sanctissimae Trinitatis” KV 167
- VIII: Missa brevis D-dur KV 194 (186h)
- IX: Missa brevis C-dur – „Wróbla” KV 220 (196b)
- X: Msza C-dur – „Credomesse” KV 257
- XI: Missa brevis C-dur „Spaurmesse”, „Piccolomissa” KV 258
- XII: Missa brevis C-dur KV 259
- XIII: Msza C-dur – „Missa longa” KV 262 (246a)
- XIV: Missa brevis B-dur KV 275 (272b)
- XV: Msza C-dur – „Koronacyjna” KV 317
- XVI: Missa solemnis C-dur – „Missa aulica” KV 337
- XVII: Msza c-moll -"Wielka” KV 427 (417a)
- Requiem d-moll KV 626
Menuety |
|
---|---|
Kontredanse |
|
Tańce niemieckie |
|
Inne tańce |
|
- Wolfgang Amadeus Mozart
- katalog Köchla
- Klasycyzm w muzyce