Pałac Woroncowa w Odessie
 | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Miejscowość | Odessa | ||
| Adres | Bulwar Nadmorski | ||
| Architekt | Francesco Boffo[1] | ||
| Inwestor | Michaił Woroncow | ||
| Rozpoczęcie budowy | 1827 | ||
| Ukończenie budowy | 1830 | ||
Położenie na mapie Odessy  | |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
Położenie na mapie obwodu odeskiego  | |||
 46°28′N 30°44′E/46,466667 30,733333 | |||
| |||
Pałac Woroncowa[2] (ukr. Воронцовський палац) – pałac w Odessie, zabytek XIX-wiecznej architektury należący przed 1914 rokiem do rodziny Woroncowów, znajduje się na końcu Bulwaru Nadmorskiego.
Został zbudowany w latach 1827–1930 przez sardyńskiego architekta Franciszka Boffo dla generał-gubernatora odeskiego Michaiła Woroncowa na miejscu dawnej drewnianej siedziby poprzedniego zarządcy Odessy Armanda-Emmanuela du Plessis, ks. Richelieu. Obiekt do tego stopnia spodobał się gubernatorowi, że Boffo otrzymał zlecenie na projekt schodów prowadzących z miasta do portu. W 1906 roku w budynku zakwaterowano szkołę inżynieryjną, w czasie rewolucji bolszewickiej w 1917 roku miała tu swoją siedzibą miejscowa rada delegatów robotniczych i marynarskich. Od 1936 roku pałac mieścił dom pionierów.
W czasach ZSRR dokonano wyburzenia części kompleksu pałacowego, m.in. tzw. skrzydła Orłowa, obiekt ucierpiał także na skutek dwóch pożarów. W 1994 roku kompleks wzbogacił się o fontannę „Dzień i noc” autorstwa Michaiła Rewy.
Przypisy
Bibliografia
- Wioletta Brzezińska-Marjanowska: Klasycystyczna architektura pałacowa na Wołyniu ok. 1780-1831 r.
- p
- d
- e
Dwory, pałace i zamki na Ukrainie
